W dniach od 29 czerwca do 5 lipca, realizowany był projekt „Litwa / Polska – strefa otwarcia, strefa teatru”, przez Stowarzyszenie Razem Łatwiej z Urszulina, dzięki wsparciu finansowemu Funduszu Wymiany Polsko – Litewskiej. Miastem spotkania grup młodzieży z Kłajpedy i z Urszulina był Lublin. Od Kaplicy Świętej Trójcy, z bizantyjsko – ruskimi freskami fundowanymi przez Władysława Jagiełłę, pod dyskretnym nadzorem wolontariuszy ze Stowarzyszenia Homo Faber, młodzież odkrywała miasto w grze plenerowej i poznawała się nawzajem. Pomnik Unii Lubelskiej jako końcowy odcinek „Jagiellońskiego Szlaku Unii Lubelskiej i jeden z głównych symboli wielokulturowości Lublina, zamykał grę.
Kolejne 4 dni uczestnicy projektu spędzili w Urszulinie, na urokliwym Pojezierzu Łęczyńsko – Włodawskim. Obszar o niezwykłych walorach przyrodniczo – krajobrazowych, znaczący dla wspólnej historii. Polski i Litwy, teren styku dawnego Królestwa Polskiego i Wielkiego Księstwa Litewskiego. Poszukiwania historyczne sięgały aż w mroki średniowiecza, w Ośrodku Archeologicznym Choina – Horodyszcze w Wólce Bieleckiej. W zetknięciu z „żywą historią” można było poznać życie wczesnośredniowiecznego grodu.
Działania młodych ludzi na pojezierzu, skupiały się wokół dramy, a warsztaty prowadzone były przez instruktorów z Sekcji Arteterapii KUL. Techniki dramy ćwiczono w różnych warunkach, nawet trakcie zadaniowego rajdu rowerowego po Poleskim Parku Narodowym. Kraina bagien i jezior okazała się zadziwiająca nie tylko dla gości z Litwy, młodzi z Urszulina nie ukrywali zachwytu. Sztuka w połączeniu z aktywnością fizyczną, stworzyła przestrzeń do nawiązania kontaktów i rozwijaniu kreatywności.
Również wieczorne śpiewanie przy ognisku przy wtórze gitary, wspólna dyskoteka, czy kąpiel w jeziorze posłużyły lepszemu poznaniu się i integracji.
Finał projektu, przed zajazdem „Drob., przedstawienie oparte głównie na improwizacji, mieli okazję zobaczyć niektórzy mieszkańcy Urszulina i zaproszeni goście.
Na zakończenie, jedna ze studentek, prowadzących zajęcia, powiedziała:
„Od strony instruktorów z całą pewnością możemy powiedzieć, że przyszło nam pracować z aktywną i twórczą grupą młodych ludzi z Polski i Litwy. W trakcie ćwiczeń z zakresu dramy i plastyki interaktywnej, polska młodzież pokazała, że można być z niej DUMNYM. My doświadczyłyśmy dużo radości i satysfakcji.”
Elżbieta Nowicka – Różycka
