Lila Shukri– to pseudonim literacki polskiej pisarki żony szejka z Emiratów Arabskich. Shukri pisze o życiu arabskich kobiet na Bliskim Wschodzie.

O Laili Shukri nie wiadomo zbyt wiele, gdyż chroni swoją tożsamość. Jako żona muzułmanina porusza się w burce. Polka pochodzi z konserwatywnej rodziny, której nie podobał się związek z mężczyzną z innej kultury i religii. Laila jest oczarowana bogactwem Emiratów oraz rodu męża do tego stopnia, że nie chce wracać na Zachód. Uważa, że życie w kulturze arabskiej jest dla kobiety bardziej łaskawe, gdyż nie musi się niczym martwić ani o nic zabiegać. Mąż troszczy się o wszystko, co ma swoje złe strony. Jest prawnym opiekunem dzieci, co oznacza, że może je całkowicie odizolować od matki. Gdy tylko zechce jest w stanie oddalić żonę. Szejk zgwałcił Lailę po tym, jak w sekrecie zajmowała się promocją swojej książki.

Laila Shukri pisze o kobietach, które w różnych rolach znalazły się na Bliskim Wschodzie. To żonki, kochanki, służące i niewolnice arabskich bogaczy. Pisarka podejmuje trudne tematy: handel ludźmi (szczególnie kobietami oraz dziećmi), seksualne niewolnictwo, honorowe zabójstwa, wyniszczającą pracę robotników i służących z Indii, Pakistanu i Bangladeszu, eksploatację ludzi. Obok przepychu, niezmierzonego bogactwa i luksusu w Emiratach Arabskich jest cierpienie, gwałty, wyzysk, tortury i zabójstwa. Choć islam ma wiele restrykcji, muzułmanie w tym kraju obchodzą te prawa. To, co zakazane, odbywa się poza przestrzenią publiczną. Sfery życia, które mają być ograniczane surowymi zasadami, są w rzeczywistości bardzo urozmaicone.
Małżonkowie zdradzają się wzajemnie, na pustyniach powstają kluby nocne, gdzie odbywają się orgie, a związki formalne są niejednokrotnie zawoalowaną prostytucją.

„Jestem żoną Szejka”

Laila Shukri przerywa milczenie i opowiada o swoim tajemniczym życiu. Kim była nim zaczęła pisać książki? Jak została żoną Szejka? Jak dziś wygląda jej życie?

Amerykańska firma farmaceutyczna otwiera swoją filię w Dubaju. Isabelle wraz ze swoją przyjaciółką wyjeżdżają na zagraniczny kontrakt. Tam bardzo szybko zwraca na siebie uwagę jednego z najbogatszych szejków Zjednoczonych Emiratów Arabskich, który proponuje jej małżeństwo. Czy przestroga matki okażę się prawdziwa?

Jak wygląda życie żony bogatego szejka? Czy istnieje granica luksusu? Opowieść o tym jaką cenę trzeba zapłacić, żeby kochać, pisać i zachować samą siebie w dalekim kraju i zupełnie obcej kulturze.

My, żony szejków, dobrze znałyśmy swoje sekrety, mimo że prywatne życie członków rodzin panujących w siedmiu emiratach Zjednoczonych Emiratów Arabskich oraz innych krajach Zatoki Perskiej obejmowała ścisła tajemnica, a nawet uważane było w nich za tabu. Kiedy sporadycznie udało nam się spotkać na różnego rodzaju bardziej lub mniej oficjalnych imprezach czy rodzinnych uroczystościach, szeptałyśmy o traumatycznych wydarzeniach, które niekiedy stawały się naszym udziałem.
Fragment książki

Flora i Grace – Maureen Lee

Nowa powieść popularnej angielskiej pisarki, autorki min. powieści „Wrześniowe dziewczynki”, „Wędrówka Marty”, „Matka Pearl” i „Nic nie trwa wiecznie”. Przejmująca opowieść o wojnie, macierzyństwie i trudnych wyborach. Rok 1944. Nastoletnia Flora Knox rozkoszuje się pięknym wiosennym porankiem na stacji kolejowej w Szwajcarii. Niespodziewanie widzi zbliżający się pociąg do przewożenia bydła i słyszy dobiegające z niego błagania i jęki. Gdy przerażona podbiega do z wolna toczącego się przez stację pociągu, jedna z pasażerek wypycha przez szparę między deskami wagonu zawiniątko, rozpaczliwie szepcząc: „Zabierz go. Ma na imię Simon”. Pociąg odjeżdża, a Flora zostaje na peronie sama z maleńkim chłopcem. Chociaż wszystko wokół niej wygląda tak jak chwilę wcześniej, dla Flory nic już nie będzie takie samo…

Jest rok 1944. Flora, nasza bohaterka, pewnego dnia odpoczywała na szwajcarskiej stacji kolejowej, na której nic się nie działo. Nie spodziewała się, że od tego dnia jej życie tak bardzo się zmieni. Gdy nastolatka oddawała się relaksowi na stację wjechał pociąg. Nie był on zwykły, w bydlęcych wagonach, na pewną śmierć, do obozów koncentracyjnych wieziono ludzi. Flora widzi, że jakaś kobieta wyłamuje deskę i przez powstałą dziurę podaje jej dziecko. Nie mogąc uratować siebie- robi wszystko by podarować nowe życie dziecku, maleńkiemu Simonowi.
Stojąc przed trudnym wyborem- ta młoda dziewczyna postanawia zając się dzieckiem i dać mu jak najwięcej miłości. Chłopiec w krótkim czasie stał się dla Flory wszystkim.
Co dalej? Maureen Lee opisuje życie dziewczyny, w którym są zarówno chwile szczęśliwe, nie brak też smutków i rozczarowań. Nasza bohaterka wychodzi za mąż, rodzi dzieci, a mimo to wciąż boi się, że odnajdą się rodzice Simona lub ktoś z jego rodziny i zostanie on jej odebrany.
Czy tak się stanie? Polecam przeczytać książkę, która naprawdę wciąga, a historia dziejąca się w latach 40’tych i 50’tych XX w. powinna spodobać się czytelnikowi.

Maureen Lee to brytyjska pisarka ze stu pięćdziesięciu opowiadań i dramatycznych powieści historycznych. W 2000 roku jej powieść Taniec w ciemności zdobyła nagrodę Romantyczna powieść roku przyznana przez Stowarzyszenie romantycznych pisarzy.